«Στην εποχή μας η επιστημονικού τύπου αλήθεια, λόγω των εκπληκτικών κατορθωμάτων της στην τεχνολογία, πάει να εξαφανίσει τις άλλου τύπου αλήθειες... Στο βαθμό που η επιστημονική αλήθεια εξωθεί τις άλλες αλήθειες, περιπίπτει στον επιστημονισμό...
Το ότι η επιστημονική αλήθεια περιέπεσε στον επιστημονισμό μαρτυρεί την οντολογική ανεπάρκεια της επιστημονικής αλήθειας. Επιβεβαιώνει αρνητικά ότι οι χώροι του μυστικού, του προφήτη, του ποιητή και του φιλοσόφου υπάρχουν και θα υπάρχουν, μόνο που πάει να τους καλύψει αυτή μόνη της.
Αλλά επειδή αποτολμά να εισδύσει σε χώρους άβατους γι' αυτήν, διεισδύει σ' αυτούς μεταμορφωμένη σε επιστημονισμό. Καθώς όμως απολυτοποιεί τη σχετική της αλήθεια μετατρέπεται σε "ιδεολογία", η οποία χωνεύει εντός της όλα τα υπαρξιακά αιτήματα των άλλων συνειδήσεων».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΕΒΙΤΣΗΣ, «Φιλοσοφία και Θρησκεία» (1985).