Μακριά έφυγες μα δίπλα μου σε νοιώθω
σαν αεράκι απόμακρο που πηγαινοφέρνει την κουρτίνα
σα φωνή ασίγαστη του όντος που φουσκώνει το ιστίο μεσοπέλαγα ανοίγοντας τους πόθους και τους στοχασμούς σου στο ταξίδι
ενώ παίζει με τα κύματα η μουσική (ο Σαββόπουλος κι ο Ντύλαν).
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΤΣΙΑΝΤΗΣ
