Ανδρέας Α. Αρτέμης

ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΑΡΤΕΜΗΣ 20ΧΡΟΝΑ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΆ 2021

Η ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ…

Οι ποιητές που αγάπησα και μελοποίησα ενοικούν μέσα στις μουσικές μου (οι περισσότεροι-ες, ζουν στην άλλη όχθη πια…) και περιμένουν… άραγε τι;. (Κανείς σας όμως δεν γνωρίζει στ’αλήθεια, τι ασήκωτο φορτίο είναι να ζεις περιμένοντας... στα σύννεφα).

Αυτή η αναμονή των, με πιέζει περίεργα καθώς ο χρόνος τρέχει χωρίς σωστικά σωσίβια ή νοσηλευτικά συνεργεία.

Στον αιώνιο ύπνο τους οι περισσότεροι ποιητές μου, ακροβατούν υφαίνοντας με μακρόσυρτα φωνήεντα τη μελλοντική μας συνάντηση. … Ίσως μάλιστα μειδιούν με τις ανάλαφρες ενίοτε διατυπώσεις μου…Μπορεί και να κλαίνε, αφού ήδη γνωρίζουν πως στο μάταιο τούτο κόσμο, καμιά ποίηση δεν μπορεί όλους τους κοινούς θνητούς πια να μας σώσει….!

Έζησα με τους ποιητές και τις ποιήτριες μου, φωτεινά μουσικά διαστήματα, μια γεμάτη ζωή. Στην άκρη της νησίδας των μουσικοποιητικών αινιγμάτων, αιωρούνται λέξεις, φράσεις, σχήματα … κι ο χρονοκλέφτης δεν λυπάται κανένα πια!

Τώρα οι ποιητές μου κι εγώ, αιωρούμαστε στα σύννεφα. Το εσώτερο μας διάστημα δίνες προοπτικής, συρρικνώνονται για να γίνουν κάποτε βροχή. Για να ξεδιψούν στο άπτερο του «τίποτα» αυτοί που θα έρθουν; Όταν διάφανα μαντήλια ίσως θα ανεμίζουν εκδοχές, παραδοχές, ενοχές, πως κάποτε ζήσαμε χαμηλόφωνα, σε μεσοδιαστήματα έγχορδων πόθων…ή σε άδεια βαγόνια, απλοί ταξιδιώτες.

Α.Α.Α

29Εσείς, Ανδρέας Α. Αρτέμης και 27 ακόμη

2 σχόλια

Μου αρέσει!

Σχόλιο